นิกฺกุหา นิลฺลปา ธีรา อถทฺธา สุสมาหิตา
เต เว ธมฺเม วิรูหนฺติ สมฺมาสมฺพุทฺธเทสิเต.
[คำอ่าน]
นิก-กุ-หา, นิน-ละ-ปา, ที-รา….อะ-ถัด-ทา, สุ-สะ-มา-หิ-ตา
เต, เว, ทำ-เม, วิ-รู-หัน-ติ….สำ-มา-สำ-พุด-ทะ-เท-สิ-เต
[คำแปล]
“ผู้ไม่คดโกง ไม่พูดเพ้อ มีปรีชา ไม่หยิ่ง มีใจมั่นคง นั้นแล ย่อมงดงามในธรรม ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าแสดงแล้ว.”
(พุทฺธ) องฺ.จตุกฺก. 21/34, ขุ.มหา. 29/151.
ผู้ไม่คดโกง ได้แก่ บุคคลผู้มีความซื่อสัตย์ มีความจริงใจและปรารถนาดีต่อผู้อื่น ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ไม่มีมารยาสาไถย ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม ตรงไปตรงมา คิดอย่างไรพูดอย่างนั้น พูดอย่างไรทำอย่างนั้น ไม่โกหกหลอกลวง
ผู้ไม่พูดเพ้อ หมายถึง บุคคลผู้พูดแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์ ไม่พูดจาเหลวไหลไร้สาระ ไม่พูดมากจนเกินการณ์ และมีสติสัมปชัญญะรู้ตัวทั่วพร้อมอยู่เสมอ
ผู้มีปรีชา หมายถึง บุคคลผู้มีสติปัญญาเฉลียวฉลาด ได้เรียนรู้มามาก ได้ยินได้ฟังมามาก รู้จักพินิจพิจารณาสิ่งต่าง ๆ ให้เข้าใจถ่องแท้ได้ตามความเป็นจริง
ผู้ไม่หยิ่ง หมายถึง บุคคลผู้มีความอ่อนน้อมถ่อมตน ไม่เย่อหยิ่งจองหอง ไม่ยกตนข่มท่าน ให้เกียรติผู้อื่น ไม่ดูหมิ่นเหยียดหยามผู้อื่น
ผู้มีใจมั่นคง หมายถึง บุคคลผู้มีจิตใจหนักแน่น ไม่หวั่นไหวโอนเอนไปตามสภาพแวดล้อมได้ง่าย
บุคคลผู้มีลักษณะดังกล่าวมาแล้วข้างต้น ถือว่ามีคุณสมบัติที่จะสามารถศึกษาพระสัทธรรมคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้เข้าใจและบรรลุผลได้ สามารถเจริญงอกงามในพระพุทธศาสนาได้ แต่หากขาดคุณสมบัติดังกล่าว ย่อมไม่สามารถที่จะเจริญงอกงามในพระสัทธรรมคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้เลย.
