อาโรคฺยมิจฺเฉ ปรมญฺจ ลาภํ “พึงปรารถนาความไม่มีโรค ซึ่งเป็นลาภอย่างยิ่ง”
สนาถา วิหรถ มา อนาถา “ท่านทั้งหลายจงมีที่พึ่งอยู่เถิด อย่าไม่มีที่พึ่งอยู่เลย”
สมฺมุขา ยาทิสํ จิณฺณํ ปรมฺมุขาปิ ตาทิสํ “ต่อหน้าประพฤติเช่นใด ถึงลับหลังก็ให้ประพฤติเช่นนั้น”

สมฺมุขา ยาทิสํ จิณฺณํ ปรมฺมุขาปิ ตาทิสํ

สมฺมุขา ยาทิสํ จิณฺณํ ปรมฺมุขาปิ ตาทิสํ. "ต่อหน้าประพฤติเช่นใด ถึงลับหลังก็ให้ประพฤติเช่นนั้น" (ส.ส.)
อ่านต่อสมฺมุขา ยาทิสํ จิณฺณํ ปรมฺมุขาปิ ตาทิสํ
ตํ คณฺเหยฺย ยทปณฺณกํ “สิ่งใดไม่ผิด พึงถือเอาสิ่งนั้น”
โลกามิสํ ปชเห สนฺติเปกฺโข “ผู้เพ่งสันติ พึงละอามิสในโลกเสีย”
อาปทาสุ ถาโม เวทิตพฺโพ “กำลังใจพึงรู้ได้ ในคราวที่มีอันตราย”
อตฺเถ ชาเต จ ปณฺฑิตํ “ในเมื่อเรื่องราวเกิดขึ้น ย่อมต้องการบัณฑิต”
ปิยญฺจ อนฺนปานมฺหิ “ในเวลามีข้าวน้ำ ย่อมต้องการคนที่รัก”
มนฺตีสุ อกุตูหลํ “ในบรรดาที่ปรึกษา ย่อมต้องการคนที่ไม่พูดพล่าม”
อุกฺกุฏฺเฐ สูรมิจฺฉนฺติ “ในเวลาคับขัน ย่อมต้องการคนกล้า”