อูนา ว หุตฺวาน ชหนฺติ เทหํ.
[คำอ่าน : อู-นา, วะ, หุด-ตะ-วา-นะ, ชะ-หัน-ติ, เท-หัง]
“ผู้บริโภคกาม เป็นผู้พร่อง ละร่างกายไป”
(ม.ม. 13/411, ขุ.เถร. 26/377)
คำว่า “ผู้บริโภคกาม” ในที่นี้ หมายถึง บุคคลผู้ครองเรือน ธรรมดาผู้ครองเรือนนั้น จำเป็นจะต้องทำมาหากิน ทำงานหาเงินมาจุนเจือครอบครัว เป็นธรรมชาติของผู้ครองเรือนอยู่แล้ว ไม่ใช่เรื่องผิดอะไร
แต่หากมุ่งถึงการปฏิบัติตนเพื่อให้พ้นไปจากทุกข์ในโลกนี้ นั่นคือการปฏิบัติพระกรรมฐาน การครองเรือนถือว่าเป็นอุปสรรคต่อการปฏิบัติกรรมฐาน เพราะจะต้องทำมาหากิน ทำงานหาเงินอยู่ตลอดเวลา
ดังนั้น หากมุ่งหน้าที่จะปฏิบัติพระกรรมฐานจริง ๆ แล้ว ท่านจึงแนะนำให้สละเรือน ออกบวชเป็นบรรพชิต จะได้มีเวลาในการปฏิบัติตนเพื่อพ้นไปจากทุกข์อย่างแท้จริง
เพราะการครองเรือนนั้น ต้องแสวงหาอยู่ตลอด หาเท่าไหร่ก็ไม่พอ ไม่รู้จักอิ่ม ไม่รู้จักเต็ม ต้องแสวงหาไม่มีที่สิ้นสุด จึงเป็นอุปสรรคต่อการบำเพ็ญสมณธรรมยิ่งนัก
