ธมฺโม ปโถ มหาราช อธมฺโม ปน อุปฺปโถ
อธมฺโม นิรยํ เนติ ธมฺโม ปาเปติ สุคตึ.
[คำอ่าน]
ทำ-โม, ปะ-โถ, มะ-หา-รา-ชะ…..อะ-ทำ-โม, ปะ-นะ, อุบ-ปะ-โถ
อะ-ทำ-โม, นิ-ระ-ยัง, เน-ติ…..ทำ-โม, ปา-เป-ติ, สุ-คะ-ติง
[คำแปล]
“มหาราช ธรรมเป็นทาง (ควรดำเนินตาม) ส่วนอธรรมนอกลู่นอกทาง (ไม่ควรดำเนินตาม) อธรรมนำไปนรก ธรรมให้ถึงสวรรค์.”
(โพธิสตฺต) ขุ.ชา.สฏฺฐิ. 28/39.
ธรรม เมื่อแยกประเภทเป็นฝ่ายดีหรือฝ่ายชั่ว สามารถแยกได้เป็น 2 ประเภท คือ ธรรม ได้แก่ ธรรมฝ่ายดี และ อธรรม ได้แก่ ธรรมฝ่ายชั่ว ธรรมฝ่ายดีก็คือกุศลธรรม ธรรมฝ่ายชั่วก็คืออกุศลธรรม
ธรรม เป็นทางที่ควรดำเนิน คือควรทำตาม บุคคลผู้ประพฤติตามธรรม คืออยู่ในศีลในธรรม ประกอบกายสุจริต วจีสุจริต มโนสุจริต ไม่กระทำผิดศีลธรรม ย่อมหวังความสุขความเจริญได้ทั้งในทางโลกและทางธรรม เมื่อจากโลกนี้ไป ย่อมมีสุคติโลกสวรรค์เป็นที่ไปในเบื้องหน้า
อธรรม เป็นทางที่ไม่ควรดำเนิน ไม่ควรยึดถือปฏิบัติ บุคคลผู้ประพฤติอธรรม คือประพฤตินอกลู่นอกทาง กระทำกายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริต กระทำผิดศีลธรรม ย่อมหวังความสุขความเจริญไม่ได้ทั้งในทางโลกและทางธรรม เมื่อจากโลกนี้ไป ย่อมมีทุคติอบายภูมิเป็นที่ไปในเบื้องหน้า.
