ปริโยทเปยฺย อตฺตานํ จิตฺตเกฺลเสหิ ปณฺฑิโต
ปริโยทเปยฺย อตฺต…
อตฺตานญฺเจ ปิยํ ชญฺญา รกฺเขยฺย นํ สุรกฺขิตํ
อตฺตานญฺเจ ปิยํ …
โย รกฺขติ อตฺตานํ รกฺขิโต ตสฺส พาหิโร
โย รกฺขติ อตฺตาน…
อตฺตนา หิ สุทนฺเตน นาถํ ลภติ ทุลฺลภํ
อตฺตนา หิ สุทนฺเ…
อตฺตานํ ทมยนฺติ สุพฺพตา “ผู้ประพฤติดี ย่อมฝึกตน”
อตฺตานํ ทมยนฺติ …
อตฺตานํ ทมยนฺติ ปณฺฑิตา “บัณฑิต ย่อมฝึกตน”
อตฺตานํ ทมยนฺติ …
อตฺตตฺถปญฺญา อสุจี มนุสฺสา “มนุษย์ผู้เห็นแก่ประโยชน์ตน เป็นคนไม่สะอาด”
อตฺตตฺถปญฺญา อสุ…
อตฺตนา อกตํ ปาปํ อตฺตนา ว วิสุชฺฌติ “ตนไม่ทำบาปเอง ย่อมหมดจดเอง”
อตฺตนา อกตํ ปาปํ…
อตฺตนา ว กตํ ปาปํ อตฺตนา สงฺกิลิสฺสติ “ตนทำบาปเอง ย่อมเศร้าหมองเอง”
อตฺตนา ว กตํ ปาป…
นตฺถิ อตฺตสมํ เปมํ “ความรักอื่น เสมอด้วยตน ไม่มี”
นตฺถิ อตฺตสมํ เป…
อตฺตา หิ ปรมํ ปิโย “ตนแล เป็นที่รักอย่างยิ่ง”
อตฺตา หิ ปรมํ ปิ…
อตฺตา หิ อตฺตโน คติ “ตนเทียว เป็นคติของตน”
อตฺตา หิ อตฺตโน …
อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ “ตนแล เป็นที่พึ่งแห่งตน”
อตฺตา หิ อตฺตโน …
อตฺตา สุทนฺโต ปุริสสฺส โชติ “ตนที่ฝึกดีแล้ว ย่อมเป็นแสงสว่างของบุรุษ”
อตฺตา สุทนฺโต ปุ…
อตฺตา หิ กิร ทุทฺทโม “ได้ยินว่า ตนแลฝึกได้ยาก”
อตฺตา หิ กิร ทุท…
อตฺตา หเว ชิตํ เสยฺโย “ชนะตนนั่นแหละเป็นดี”
อตฺตา หเว ชิตํ เ…
สัมปชัญญะ 4 ประการ
สัมปชัญญะ มีลักษ…
ธรรมมีอุปการะมาก 2 ประการ
ธรรมมีอุปการะมาก…