พุทธศาสนสุภาษิต

พุทธศาสนสุภาษิต พร้อมคำอ่าน คำแปล ความหมาย และคำอธิบาย เข้าใจง่าย นำไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันอย่างได้ผล เพื่อความเป็นพุทธศาสนิกชนที่ดี

สพฺพํ เภทปริยนฺตํ เอวํ มจฺจาน ชีวิตํ “ชีวิตของสัตว์เหมือนภาชนะดิน ซึ่งล้วนมีความสลายเป็นที่สุด”

สพฺพํ เภทปริยนฺตํ เอวํ มจฺจาน ชีวิตํ

สพฺพํ เภทปริยนฺตํ เอวํ มจฺจาน ชีวิตํ. "ชีวิตของสัตว์เหมือนภาชนะดิน ซึ่งล้วนมีความสลายเป็นที่สุด" (ที.มหา. 10/141, ขุ.มหา. 29/145)
อ่านต่อสพฺพํ เภทปริยนฺตํ เอวํ มจฺจาน ชีวิตํ
ปุญฺญานิ ปรโลกสฺมึ ปติฏฺฐา โหนฺติ ปาณินํ “บุญเป็นที่พึ่งของสัตว์ในโลกหน้า”

ปุญฺญานิ ปรโลกสฺมึ ปติฏฺฐา โหนฺติ ปาณินํ

ปุญฺญานิ ปรโลกสฺมึ ปติฏฺฐา โหนฺติ ปาณินํ. "บุญเป็นที่พึ่งของสัตว์ในโลกหน้า" (สํ.ส. 15/26, องฺ.ปญฺจก. 22/44, ขุ.ชา.ทสก. 27/294)
อ่านต่อปุญฺญานิ ปรโลกสฺมึ ปติฏฺฐา โหนฺติ ปาณินํ
สุโข ปุญฺญสฺส อุจฺจโย “ความสั่งสมขึ้นซึ่งบุญ นำสุขมาให้”

สุโข ปุญฺญสฺส อุจฺจโย “ความสั่งสมขึ้นซึ่งบุญ นำสุขมาให้”

สุโข ปุญฺญสฺส อุจฺจโย. "ความสั่งสมขึ้นซึ่งบุญ นำสุขมาให้" (ขุ.ธ. 25/30)
อ่านต่อสุโข ปุญฺญสฺส อุจฺจโย “ความสั่งสมขึ้นซึ่งบุญ นำสุขมาให้”
ปุญฺญํ สุขํ ชีวิตสงฺขยมฺหิ “บุญ นำความสุขมาให้ ในเวลาสิ้นชีวิต”

ปุญฺญํ สุขํ ชีวิตสงฺขยมฺหิ “บุญ นำความสุขมาให้ ในเวลาสิ้นชีวิต”

ปุญฺญํ สุขํ ชีวิตสงฺขยมฺหิ. "บุญ นำความสุขมาให้ ในเวลาสิ้นชีวิต" (ขุ.ธ. 25/59)
อ่านต่อปุญฺญํ สุขํ ชีวิตสงฺขยมฺหิ “บุญ นำความสุขมาให้ ในเวลาสิ้นชีวิต”
ผาตึ กยิรา อวิเหฐยํ ปรํ “ควรทำแต่ความเจริญ อย่าเบียดเบียนเขา”

ผาตึ กยิรา อวิเหฐยํ ปรํ “ควรทำแต่ความเจริญ อย่าเบียดเบียนเขา”

ผาตึ กยิรา อวิเหฐยํ ปรํ. "ควรทำแต่ความเจริญ อย่าเบียดเบียนเขา" (ขุ.ชา.สตฺตก. 27/212)
อ่านต่อผาตึ กยิรา อวิเหฐยํ ปรํ “ควรทำแต่ความเจริญ อย่าเบียดเบียนเขา”
ปุตฺตา วตฺถุ มนุสฺสานํ “บุตร เป็นที่ตั้งของมนุษย์ทั้งหลาย”

ปุตฺตา วตฺถุ มนุสฺสานํ “บุตร เป็นที่ตั้งของมนุษย์ทั้งหลาย”

ปุตฺตา วตฺถุ มนุสฺสานํ. "บุตร เป็นที่ตั้งของมนุษย์ทั้งหลาย" (สํ.ส. 15/51)
อ่านต่อปุตฺตา วตฺถุ มนุสฺสานํ “บุตร เป็นที่ตั้งของมนุษย์ทั้งหลาย”
โย จ ปุตฺตานมสฺสโว “บรรดาบุตรทั้งหลาย บุตรผู้เชื่อฟังเป็นผู้ประเสริฐ”

โย จ ปุตฺตานมสฺสโว “บรรดาบุตรทั้งหลาย บุตรผู้เชื่อฟังเป็นผู้ประเสริฐ”

โย จ ปุตฺตานมสฺสโว. "บรรดาบุตรทั้งหลาย บุตรผู้เชื่อฟังเป็นผู้ประเสริฐ" (สํ.ส. 15/10)
อ่านต่อโย จ ปุตฺตานมสฺสโว “บรรดาบุตรทั้งหลาย บุตรผู้เชื่อฟังเป็นผู้ประเสริฐ”
สุสฺสูสา เสฏฺฐา ภริยานํ “บรรดาภริยาทั้งหลาย ภริยาผู้เชื่อฟังเป็นผู้ประเสริฐ”

สุสฺสูสา เสฏฺฐา ภริยานํ “บรรดาภริยาทั้งหลาย ภริยาผู้เชื่อฟังเป็นผู้ประเสริฐ”

สุสฺสูสา เสฏฺฐา ภริยานํ. "บรรดาภริยาทั้งหลาย ภริยาผู้เชื่อฟังเป็นผู้ประเสริฐ" (สํ.ส. 15/10)
อ่านต่อสุสฺสูสา เสฏฺฐา ภริยานํ “บรรดาภริยาทั้งหลาย ภริยาผู้เชื่อฟังเป็นผู้ประเสริฐ”
ภตฺตุญฺจ ครุโน สพฺเพ ปฏิปูเชนฺติ ปณฺฑิตา “ภริยาผู้ฉลาด ย่อมนับถือสามี และคนควรเคารพทั้งปวง”

ภตฺตุญฺจ ครุโน สพฺเพ ปฏิปูเชนฺติ ปณฺฑิตา

ภตฺตุญฺจ ครุโน สพฺเพ ปฏิปูเชนฺติ ปณฺฑิตา. "ภริยาผู้ฉลาด ย่อมนับถือสามี และคนควรเคารพทั้งปวง" (องฺ.อฏฺฐก. 23/273)
อ่านต่อภตฺตุญฺจ ครุโน สพฺเพ ปฏิปูเชนฺติ ปณฺฑิตา
อิตฺถี ภณฺฑานมุตฺตมํ “สตรี เป็นสิ่งสูงสุดแห่งสิ่งของทั้งหลาย”

อิตฺถี ภณฺฑานมุตฺตมํ “สตรี เป็นสิ่งสูงสุดแห่งสิ่งของทั้งหลาย”

อิตฺถี ภณฺฑานมุตฺตมํ. "สตรี เป็นสิ่งสูงสุดแห่งสิ่งของทั้งหลาย" (สํ.ส. 15/60)
อ่านต่ออิตฺถี ภณฺฑานมุตฺตมํ “สตรี เป็นสิ่งสูงสุดแห่งสิ่งของทั้งหลาย”
อาหุเนยฺยา จ ปุตฺตานํ “มารดาบิดา เป็นที่นับถือของบุตร”

อาหุเนยฺยา จ ปุตฺตานํ “มารดาบิดา เป็นที่นับถือของบุตร”

อาหุเนยฺยา จ ปุตฺตานํ. "มารดาบิดา เป็นที่นับถือของบุตร" (องฺ.ติก. 20/168, องฺ.จตุกฺก. 21/92, ขุ.อิติ. 25/314)
อ่านต่ออาหุเนยฺยา จ ปุตฺตานํ “มารดาบิดา เป็นที่นับถือของบุตร”
ปุพฺพาจริยาติ วุจฺจเร “มารดาบิดา ท่านว่าเป็นบุรพาจารย์ (ของบุตร)”

ปุพฺพาจริยาติ วุจฺจเร “มารดาบิดา ท่านว่าเป็นบุรพาจารย์ (ของบุตร)”

ปุพฺพาจริยาติ วุจฺจเร. "มารดาบิดา ท่านว่าเป็นบุรพาจารย์ (ของบุตร)" (องฺ.ติก. 20/168, องฺ.จตุกฺก. 21/92, ขุ.อิติ. 25/314)
อ่านต่อปุพฺพาจริยาติ วุจฺจเร “มารดาบิดา ท่านว่าเป็นบุรพาจารย์ (ของบุตร)”