สุจริต 3 ประการ
สุจริต แปลว่า ความประพฤติดี หมายถึง การทำความดีทางกาย ทางวาจา และทางใจ อันจะเป็นเหตุให้เกิดความสุขสงบร่มเย็นทั้งแก่ตนเองและผู้อื่น มี 3 อย่าง
อ่านต่อสุจริต 3 ประการ
ทุจริต 3 ประการ
คำว่า “ทุจริต” แปลว่า ความประพฤติชั่ว คือความประพฤติที่เป็นบาปอกุศล ผิดศีลธรรม เป็นการกระทำที่ก่อทุกข์ก่อโทษให้แก่ตนเองและผู้อื่น มี 3 อย่าง
อ่านต่อทุจริต 3 ประการ
โอวาทของพระพุทธเจ้า 3 ข้อ
โอวาทของพระพุทธเจ้า หรือ พุทธโอวาท หมายถึง คำสอนของพระพุทธเจ้า หมายเอาคำสอนที่พระพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ตรัสสอนเหล่าพุทธสาวก
อ่านต่อโอวาทของพระพุทธเจ้า 3 ข้อ
อาการที่พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอน 3 อย่าง
พระพุทธเจ้า เมื่อจะทรงแสดงธรรมแก่ใครก็ตาม พระองค์มีหลักในการแสดงธรรมอยู่ 3 ประการ ซึ่งหลักทั้ง 3 ประการนี้เอง ทำให้พระองค์ได้รับการยอมรับนับถือจากผู้ที่ได้ฟังธรรมจากพระองค์
อ่านต่ออาการที่พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอน 3 อย่าง
คุณของรัตนะ 3 (คุณของพระรัตนตรัย)
พระรัตนตรัย พระไตรรัตน์ หรือรัตนะ 3 อย่าง ในพระพุทธศาสนา นั่นก็คือ พระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ นับว่าเป็นสิ่งทรงคุณค่าสุงสุด เป็นสิ่งเคารพบูชาสูงสุดในพระพุทธศาสนา
อ่านต่อคุณของรัตนะ 3 (คุณของพระรัตนตรัย)
รัตนะ 3 (พระรัตนตรัย)
คำว่า รัตนะ แปลว่า แก้ว ซึ่งหมายถึงสิ่งที่มีค่า หรือถ้าเปรียบกับบุคคลก็จะหมายถึงบุคคลผู้เป็นที่รักหรือทรงคุณค่า เช่น พ่อแก้ว แม่แก้ว ลูกแก้ว เป็นต้น
อ่านต่อรัตนะ 3 (พระรัตนตรัย)
บุคคลหาได้ยาก 2 ประเภท
บุคคลหาได้ยาก 2 ประเภท
1. บุพการี ผู้กระทำคุณให้คนอื่นก่อน
2. กตัญญูกตเวที ผู้รู้อุปการะที่คนอื่นทำแก่ตนและตอบแทน
อ่านต่อบุคคลหาได้ยาก 2 ประเภท
ตนแล เป็นที่พึ่งแห่งตน คนอื่น ใครเล่าจะเป็นที่พึ่งได้ ฯลฯ
ตนแล เป็นที่พึ่งแห่งตน คนอื่น ใครเล่าจะเป็นที่พึ่งได้ ก็บุคคลมีตนฝึกฝนดีแล้ว ย่อมได้ที่พึ่งที่ได้ยาก. (พุทฺธ) ขุ.ธ. 25/26.
อ่านต่อตนแล เป็นที่พึ่งแห่งตน คนอื่น ใครเล่าจะเป็นที่พึ่งได้ ฯลฯ
บัณฑิตพึงตั้งตนไว้ในคุณธรรมอันสมควรก่อน สอนผู้อื่นภายหลัง ฯลฯ
อตฺตานเมว ปฐมํ ปฏิรูเป นิเวสเย
อถญฺญมนุสาเสยฺย น กิลิสฺเสยฺย ปณฺฑิโต.
“บัณฑิต พึงตั้งตนไว้ในคุณธรรมอันสมควรก่อน สอนผู้อื่นภายหลังจึงไม่มัวหมอง”
(พุทฺธ) ขุ.ธ. 25/36
อ่านต่อบัณฑิตพึงตั้งตนไว้ในคุณธรรมอันสมควรก่อน สอนผู้อื่นภายหลัง ฯลฯ
ถ้าสอนผู้อื่นฉันใด พึงทำตนฉันนั้น ผู้ฝึกตนดีแล้ว ควรฝึกผู้อื่น ฯลฯ
ถ้าสอนผู้อื่นฉันใด พึงทำตนฉันนั้น ผู้ฝึกตนดีแล้ว ควรฝึกผู้อื่น ได้ยินว่า ตนแลฝึกได้ยาก (พุทฺธ) ขุ.ธ. 25/36.
อ่านต่อถ้าสอนผู้อื่นฉันใด พึงทำตนฉันนั้น ผู้ฝึกตนดีแล้ว ควรฝึกผู้อื่น ฯลฯ
บุคคลไม่ควรพร่าประโยชน์ของตน เพราะประโยชน์ของผู้อื่นแม้มาก ฯลฯ
บุคคล ไม่ควรพร่าประโยชน์ของตน เพราะประโยชน์ของผู้อื่นแม้มาก รู้จักประโยชน์ของตนแล้ว พึงขวนขวายในประโยชน์ของตน. (พุทฺธ) ขุ.ธ. 25/37.
อ่านต่อบุคคลไม่ควรพร่าประโยชน์ของตน เพราะประโยชน์ของผู้อื่นแม้มาก ฯลฯ
มาสฺสุ พาเลน สงฺคจฺฉิ อมิตฺเตเนว สพฺพทา
มาสฺสุ พาเลน สงฺคจฺฉิ อมิตฺเตเนว สพฺพทา.
"อย่าสมาคมกับคนพาลซึ่งเป็นดังศัตรูทุกเมื่อ"
(ขุ.ชา.นวก. 27/265)
อ่านต่อมาสฺสุ พาเลน สงฺคจฺฉิ อมิตฺเตเนว สพฺพทา
น สนฺถวํ กาปุริเสน กยิรา “ไม่ควรทำความสนิทสนมกับคนชั่ว”
น สนฺถวํ กาปุริเสน กยิรา.
"ไม่ควรทำความสนิทสนมกับคนชั่ว"
(ขุ.ชา.ทุก. 27/55)
อ่านต่อน สนฺถวํ กาปุริเสน กยิรา “ไม่ควรทำความสนิทสนมกับคนชั่ว”
อเปตจิตฺเตน น สมฺภเชยฺย “ไม่ควรคบกับคนสิ้นคิด”
อเปตจิตฺเตน น สมฺภเชยฺย.
"ไม่ควรคบกับคนสิ้นคิด"
(ขุ.ชา.ทุก. 27/84)
อ่านต่ออเปตจิตฺเตน น สมฺภเชยฺย “ไม่ควรคบกับคนสิ้นคิด”
อติสนฺเตปิ นาสฺมเส “ไม่ควรไว้ใจคนที่แกล้งทำสงบเสงี่ยม”
อติสนฺเตปิ นาสฺมเส.
"ไม่ควรไว้ใจคนที่แกล้งทำสงบเสงี่ยม"
(ขุ.ชา.ทสก. 27/290)
อ่านต่ออติสนฺเตปิ นาสฺมเส “ไม่ควรไว้ใจคนที่แกล้งทำสงบเสงี่ยม”
นาสฺมเส อตฺตตฺถปญฺญมฺหิ “ไม่ควรไว้วางใจคนเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว”
นาสฺมเส อตฺตตฺถปญฺญมฺหิ.
"ไม่ควรไว้วางใจคนเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว"
(ขุ.ชา.ทสก. 27/290)
อ่านต่อนาสฺมเส อตฺตตฺถปญฺญมฺหิ “ไม่ควรไว้วางใจคนเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว”
นาสฺมเส อลิกวาทิเน “ไม่ควรไว้ใจคนพูดพล่อย ๆ”
นาสฺมเส อลิกวาทิเน.
"ไม่ควรไว้ใจคนพูดพล่อย ๆ"
(ขุ.ชา.ทสก. 27/290)
อ่านต่อนาสฺมเส อลิกวาทิเน “ไม่ควรไว้ใจคนพูดพล่อย ๆ”
นาสฺมเส กตปาปมฺหิ “ไม่ควรไว้ใจคนทำบาป”
นาสฺมเส กตปาปมฺหิ.
"ไม่ควรไว้ใจคนทำบาป"
(ขุ.ชา.ทสก. 27/290)
อ่านต่อนาสฺมเส กตปาปมฺหิ “ไม่ควรไว้ใจคนทำบาป”