ใจสั่งมา

จิตฺตํ ทนฺตํ สุขาวหํ “จิตที่ฝึกดีแล้ว นำสุขมาให้”

จิตฺตํ ทนฺตํ สุข…

จิตฺตสฺส ทมโถ สาธุ “การฝึกจิต เป็นความดี”

จิตฺตสฺส ทมโถ สา…

จิตฺเตน นียตี โลโก “โลกอันจิตย่อมนำไป”

จิตฺเตน นียตี โล…

จิตฺเต อสงฺกิลิฏฺเฐ สุคติ ปาฏิกงฺขา

จิตฺเต อสงฺกิลิฏ…

จิตฺเต สงฺกิลิฏฺเฐ ทุคฺคติ ปาฏิกงฺขา

จิตฺเต สงฺกิลิฏฺ…

มนาโป โหติ ขนฺติโก “ผู้มีความอดทน ย่อมเป็นที่ชอบใจ (ของคนอื่น)”

มนาโป โหติ ขนฺติ…

ขนฺติพลา สมณพฺราหฺมณา “สมณพราหมณ์ มีความอดทนเป็นกำลัง”

ขนฺติพลา สมณพฺรา…

ขนฺติ พลํ ว ยตีนํ “ความอดทน เป็นกำลังของท่านนักพรต”

ขนฺติ พลํ ว ยตีน…

ขนฺติ ตโป ตปสฺสิโน “ความอดทน เป็นตบะของผู้พากเพียร”

ขนฺติ ตโป ตปสฺสิ…

ขนฺติ ธีรสฺสลงฺกาโร “ความอดทน เป็นเครื่องประดับของนักปราชญ์”

ขนฺติ ธีรสฺสลงฺก…

ขนฺติ หิตสุขาวหา “ความอดทน นำมาซึ่งประโยชน์สุข”

ขนฺติ หิตสุขาวหา…

ขนฺติ สาหสวารณา “ความอดทน ห้ามไว้ได้ซึ่งความผลุนผลัน”

ขนฺติ สาหสวารณา.…

ขนฺตี ปรมํ ตโป ตีติกฺขา “ขันติ คือ ความอดทน เป็นตบะอย่างยิ่ง”

ขนฺตี ปรมํ ตโป ต…

มา โกธสฺส วสํ คมิ “อย่าลุอำนาจความโกรธ”

มา โกธสฺส วสํ คม…

โกธํ ปญฺญาย อุจฺฉินฺเท “พึงตัดความโกรธด้วยปัญญา”

โกธํ ปญฺญาย อุจฺ…

โกธํ ทเมน อุจฺฉินฺเท “พึงตัดความโกรธ ด้วยความข่มใจ”

โกธํ ทเมน อุจฺฉิ…

โกธชาโต ปราภโว “ผู้เกิดความโกรธแล้วเป็นผู้ฉิบหาย”

โกธชาโต ปราภโว. …

หนฺติ กุทฺโธ สมาตรํ “ผู้โกรธ ย่อมฆ่ามารดาของตนเองได้”

หนฺติ กุทฺโธ สมา…

โกเธน อภิภูตสฺส น ทีปํ โหติ กิญฺจนํ

โกเธน อภิภูตสฺส …

ปจฺฉา โส วิคเต โกเธ อคฺคิทฑฺโฒว ตปฺปติ

ปจฺฉา โส วิคเต โ…

ยํ กุทฺโธ อุปโรเธติ สุกรํ วิย ทุกฺกรํ

ยํ กุทฺโธ อุปโรเ…

กุทฺโธ ธมฺมํ น ปสฺสติ “ผู้โกรธ ย่อมไม่เห็นธรรม”

กุทฺโธ ธมฺมํ น ป…

กุทฺโธ อตฺถํ น ชานาติ “ผู้โกรธย่อมไม่รู้อรรถ”

กุทฺโธ อตฺถํ น ช…

ญาติมิตฺตา สุหชฺชา จ ปริเวชฺชนฺติ โกธนํ

ญาติมิตฺตา สุหชฺ…

โกธสมฺมทสมฺมตฺโต อายสกฺยํ นิคจฺฉติ

โกธสมฺมทสมฺมตฺโต…

โกธาภิภูโต ปุริโส ธนชานึ นิคจฺฉติ

โกธาภิภูโต ปุริโ…

อโถ อตฺถํ คเหตฺวาน อนตฺถํ ปฏิปชฺชติ

อโถ อตฺถํ คเหตฺว…

ทุกฺขํ สยติ โกธโน “คนมักโกรธ ย่อมนอนเป็นทุกข์”

ทุกฺขํ สยติ โกธโ…

โกธโน ทุพฺพณฺโณ โหติ “คนมักโกรธ ย่อมมีผิวพรรณเศร้าหมอง”

โกธโน ทุพฺพณฺโณ …

โกธาภิภูโต กุสลํ ชหาติ “ผู้ถูกความโกรธครอบงำ ย่อมละกุศลเสีย”

โกธาภิภูโต กุสลํ…