ธมฺมจารี สุขํ เสติ “ผู้ประพฤติธรรม ย่อมอยู่เป็นสุข”
ธมฺมจารี สุขํ เสติ.
"ผู้ประพฤติธรรม ย่อมอยู่เป็นสุข"
(ขุ.ธ. 25/37,38, ขุ.อุ. 25/366)
ใจสั่งมา
ธมฺมปีติ สุขํ เสติ “ผู้มีปีติในธรรม ย่อมอยู่เป็นสุข”
ธมฺมปีติ สุขํ เสติ.
"ผู้มีปีติในธรรม ย่อมอยู่เป็นสุข"
(ขุ.ธ. 25/25)
สพฺเพสํ สหิโต โหติ สทฺธมฺเม สุปติฏฺฐิโต
สพฺเพสํ สหิโต โหติ สทฺธมฺเม สุปติฏฺฐิโต.
"ผู้ตั้งมั่นในสัทธรรม เป็นผู้เกื้อกูลแก่ชนทั้งปวง"
(องฺ.อฏฺฐก. 23/249)
ธมฺโม สุจิณฺโณ สุขมาวหาติ “ธรรมที่ประพฤติดีแล้ว นำสุขมาให้”
ธมฺโม สุจิณฺโณ สุขมาวหาติ.
"ธรรมที่ประพฤติดีแล้ว นำสุขมาให้"
(สํ.ส. 15/58, ขุ.สุ. 25/360, ขุ.ชา.ทสก. 27/290, ขุ.เถร. 26/314)
สทฺธมฺโม สพฺภิ รกฺขิโต “ธรรมของสัตบุรุษ อันสัตบุรุษรักษา”
สทฺธมฺโม สพฺภิ รกฺขิโต.
"ธรรมของสัตบุรุษ อันสัตบุรุษรักษา"
(ที.มหา. 10/279)
สตญฺจ ธมฺโม น ชรํ อุเปติ “ธรรมของสัตบุรุษ ไม่เข้าถึงความคร่ำคร่า”
สตญฺจ ธมฺโม น ชรํ อุเปติ.
"ธรรมของสัตบุรุษ ไม่เข้าถึงความคร่ำคร่า"
(สํ.ส. 15/102, ขุ.ธ. 25/35, ขุ.ชา.อสีติ. 28/136)
สตํ ธมฺโม ทุรนฺวโย “ธรรมของสัตบุรุษ รู้ได้ยากยิ่ง”
สตํ ธมฺโม ทุรนฺวโย.
"ธรรมของสัตบุรุษ รู้ได้ยากยิ่ง"
(สํ.ส. 15/26, ขุ.ชา.ทุก. 27/63, ขุ.ชา.ทสก. 27/294)
ธมฺโม หิ อิสินํ ธโช “ธรรมแล เป็นธงชัยของพวกฤาษี”
ธมฺโม หิ อิสินํ ธโช.
"ธรรมแล เป็นธงชัยของพวกฤาษี"
(สํ.นิ. 16/26, องฺ.จตุกฺก. 21/66, ขุ.ชา.อสีติ. 28/152)
มโนปุพฺพงฺคมา ธมฺมา “ธรรมทั้งหลาย มีใจเป็นหัวหน้า”
มโนปุพฺพงฺคมา ธมฺมา.
"ธรรมทั้งหลาย มีใจเป็นหัวหน้า"
(ขุ.ธ. 25/15)
ธมฺโม รหโท อกทฺทโม “ธรรมเหมือนห้วงน้ำไม่มีตม”
ธมฺโม รหโท อกทฺทโม.
"ธรรมเหมือนห้วงน้ำไม่มีตม"
(ขุ.ชา.ฉกฺก. 27/202)
อกิญฺจนํ นานุปตนฺติ ทุกฺขา “ทุกข์ ย่อมไม่ตกถึงผู้หมดกังวล”
อกิญฺจนํ นานุปตนฺติ ทุกฺขา.
"ทุกข์ ย่อมไม่ตกถึงผู้หมดกังวล"
(ขุ.ธ. 25/44)
ทุกฺขํ เสติ ปราชิโต “ผู้แพ้ ย่อมอยู่เป็นทุกข์”
ทุกฺขํ เสติ ปราชิโต.
"ผู้แพ้ ย่อมอยู่เป็นทุกข์"
(สํ.ส. 15/122, ขุ.ธ. 25/42)
ทุกฺขํ อนาโถ วิหรติ “คนไม่มีที่พึ่ง ย่อมอยู่เป็นทุกข์”
ทุกฺขํ อนาโถ วิหรติ.
"คนไม่มีที่พึ่ง ย่อมอยู่เป็นทุกข์"
(องฺ.ทสก. 24/27, 31)
อิณาทานํ ทุกฺขํ โลเก “การกู้หนี้ เป็นทุกข์ในโลก”
อิณาทานํ ทุกฺขํ โลเก.
"การกู้หนี้ เป็นทุกข์ในโลก"
(องฺ.ฉกฺก. 22/394)
ทฬิทฺทิยํ ทุกฺขํ โลเก “ความจน เป็นทุกข์ในโลก”
ทฬิทฺทิยํ ทุกฺขํ โลเก.
"ความจน เป็นทุกข์ในโลก"
(องฺ.ฉกฺก. 22/394)
ทุราวาสา ฆรา ทุกฺขา “เหย้าเรือนที่ปกครองไม่ดี นำทุกข์มาให้”
ทุราวาสา ฆรา ทุกฺขา.
"เหย้าเรือนที่ปกครองไม่ดี นำทุกข์มาให้"
(ขุ.ธ. 25/55)
สงฺขารา ปรมา ทุกฺขา “สังขาร เป็นทุกข์อย่างยิ่ง”
สงฺขารา ปรมา ทุกฺขา.
"สังขาร เป็นทุกข์อย่างยิ่ง"
(ขุ.ธ. 25/42)
นตฺถิ ขนฺธสมา ทุกฺขา “ทุกข์เสมอด้วยขันธ์ไม่มี”
นตฺถิ ขนฺธสมา ทุกฺขา.
"ทุกข์เสมอด้วยขันธ์ไม่มี"
(ขุ.ธ. 25/42)
ทเทยฺย ปุริโส ทานํ “เกิดเป็นคน ควรให้ของที่ควรให้”
ทเทยฺย ปุริโส ทานํ.
"เกิดเป็นคน ควรให้ของที่ควรให้"
(ขุ.ชา.สตฺตก. 27/217)
ททโต ปุญฺญํ ปวฑฺฒติ “เมื่อให้ บุญก็เพิ่มขึ้น”
ททโต ปุญฺญํ ปวฑฺฒติ.
"เมื่อให้ บุญก็เพิ่มขึ้น"
(ที.มหา. 10/159, ขุ.อุ. 25/215)
อคฺคสฺส ทาตา ลภเต ปุนคฺคํ “ผู้ให้สิ่งที่เลิศ ย่อมได้สิ่งที่เลิศอีก”
อคฺคสฺส ทาตา ลภเต ปุนคฺคํ.
"ผู้ให้สิ่งที่เลิศ ย่อมได้สิ่งที่เลิศอีก"
(องฺ.ปญฺจก. 22/56)
เสฏฺฐนฺทโท เสฏฺฐมฺเปติ ฐานํ “ผู้ให้สิ่งประเสริฐ ย่อมถึงฐานะที่ประเสริฐ”
เสฏฺฐนฺทโท เสฏฺฐมฺเปติ ฐานํ.
"ผู้ให้สิ่งประเสริฐ ย่อมถึงฐานะที่ประเสริฐ"
(องฺ.ปญฺจก. 22/56)
มนาปทายี ลภเต มนาปํ “ผู้ให้สิ่งที่ชอบใจ ย่อมได้สิ่งที่ชอบใจ”
มนาปทายี ลภเต มนาปํ.
"ผู้ให้สิ่งที่ชอบใจ ย่อมได้สิ่งที่ชอบใจ"
(องฺ.ปญฺจก. 22/55)
สุขสฺส ทาตา เมธาวี สุขํ โส อธิคจฺฉติ
สุขสฺส ทาตา เมธาวี สุขํ โส อธิคจฺฉติ.
"ปราชญ์ผู้ให้ความสุข ย่อมได้รับความสุข"
(องฺ.ปญฺจก. 22/45)
ททมาโน ปิโย โหติ “ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก”
ททมาโน ปิโย โหติ.
"ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก"
(องฺ.ปญฺจก. 22/44)
ททํ ปิโย โหติ ภชนฺติ นํ พหู “ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก คนหมู่มากย่อมคบเขา”
ททํ ปิโย โหติ ภชนฺติ นํ พหู.
"ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก คนหมู่มากย่อมคบเขา"
(องฺ.ปญฺจก. 22/43)
ททํ มิตฺตานิ คนฺถติ “ผู้ให้ ย่อมจะผูกไมตรีไว้ได้”
ททํ มิตฺตานิ คนฺถติ.
"ผู้ให้ ย่อมจะผูกไมตรีไว้ได้"
(สํ.ส. 15/316)
พาลา หเว นปฺปสํสนฺติ ทานํ “คนพาลเท่านั้น ย่อมไม่สรรเสริญทาน”
พาลา หเว นปฺปสํสนฺติ ทานํ.
"คนพาลเท่านั้น ย่อมไม่สรรเสริญทาน"
(ขุ.ธ. 25/38)
วิเจยฺยทานํ สุคตปฺปสตฺถํ “การเลือกให้ อันพระสุคตทรงสรรเสริญ”
วิเจยฺยทานํ สุคตปฺปสตฺถํ.
"การเลือกให้ อันพระสุคตทรงสรรเสริญ"
(สํ.ส. 15/30, ขุ.ชา.อฏฺฐก. 27/249, เปต. 26/197)
นตฺถิ จิตฺเต ปสนฺนมฺหิ อปฺปกา นาม ทกฺขิณา
นตฺถิ จิตฺเต ปสนฺนมฺหิ อปฺปกา นาม ทกฺขิณา.
"เมื่อจิตเลื่อมใสแล้ว ทักษิณาทานชื่อว่าน้อย ย่อมไม่มี"
(ขุ.วิมาน. 26/82)